[tab name=”1″]Nowa Synagoga w Przemyślu, nazywana była ze względu na inicjatora jej budowy – Synagogą Scheinbacha. Rozpoczęcie budowy rozpoczęło się w 1910 roku i możliwe było dzięki wsparciu finansowemu nie tylko Rady Miejskiej, ale i banków żydowskich. Pracami według projektu St. Majarskiego kierowało Stowarzyszenie Nowa Synagoga z Przemyśla, a elementy wykończeniowe i dekoracyjne prowadzone było od roku 1918 przez A. Bienestocka. Głównymi bywalcami Synagogi Nowej była bogata warstwa żydowska, o tendencjach asymilacyjnych. Niestety, podobnie jak świątynia zasańska, również i ta świątynia była areną walk o wpływy, pomiędzy Żydami ortodoksyjnymi a działaczami syjonistycznymi. W sierpniu 1927r., wobec nasilających się awantur, starosta przemyski zamknął synagogę.Wyznaczony przez gminę żydowską komisaryczny zarządca – Jakub Hirschfeld, skutecznie doprowadził do załagodzenia sporów.[/tab]
[tab name=”2″]Synagoga Scheinbacha przetrwała II wojnę światową, dzięki przemianowaniu jej na hitlerowskie stajnie dla koni i magazyny wojskowe. Po zakończeniu wojny, w 1945 roku, synagogę ponownie otworzono i zaczęto odprawiać regularne nabożeństwa. W 1946 roku Kongregacja Wyznania Mojżeszowego w Przemyślu przeprowadziła mały remont budynku, w którym przystosowała jedno z pomieszczeń do pełnienia funkcji synagogalnych. W 1953 roku na polecenie Prezydium Miejskiej Rady Narodowej synagoga została przejęta i oddana Centrali Odzieżowej, która miała mieć tam swój skład tekstylny. Ze względu na rezygnację Centrali z obiektu, Nowa Synagoga przekazana została Spólnocie Pracy z przeznaczeniem magazynowym.[/tab]
[tab name=”3″]Pod koniec lat 50 – tych miały miejsce procesy sądowe, w których kongregacja domagała się nie tylko zwrotu obiektu, ale i naprawienia poniesionych strat moralnych i materialnych. Mimo iż pierwszy z procesów zakończył się pozytywnie, drugi z nich został przegrany przez gminę żydowską, a budynek stał się obiektem kulturalno-oświatowym. Od początku lat 60 – tych, w bożnicy mieści się Biblioteka Miejska, w 1978 roku bożnica została ostatecznie przekazana miastu przez Kongregację Wyznania Mojżeszowego.[/tab]
[tab name=”4″]Synagoga Scheinbacha to ceglano-kamienny murowany, dwukondygnacyjny budynek, wzniesiony na planie prostokąta. Eklektyczno – mauretańska bożnica przykryta jest dachem z wytłaczaną blachą. Kondygnacje oddzielone są od siebie gzymsem z pasem “pereł”. Wszystkie okna i drzwi wykończono łukiem. Frontowa część zachodnia korpusu głównego jest nieznacznie szersza, a od strony wschodniej umieszczony jest delikatny ryzalit. Na półhalową salę główną składają się trzy nawy, przy czym środkowa z nich zwieńczona jest sklepieniem nieckowym, a nad pozostałymi dwoma umieszczone są galerie dla kobiet. Do galerii wiodły oddzielne klatki schodowe znajdujące się po bokach bożnicy.[/tab]
[tab name=”5″]Z pierwotnego wyglądu Synagogi Nowej zachowała się jedynie częściowo elewacja frontowa, jak również układ wnętrz. Usunięto natomiast witraże, polichromie oraz zdobienia zewnętrzne.Po wojnie przeznaczono ją na bibliotekę, zmieniając wystrój wewnętrzny oraz układ komunikacyjny. W 2006 roku przeprowadzono ostatni remont wnętrz. Obecnie mieści się w niej Przemyska Biblioteka Publiczna im. I. Krasickiego. W dniach do 20 do 22 października 2006 roku w synagodze odbył się pierwszy od wielu lat szabat, zorganizowany z okazji „Dni pamięci przemyskich Żydów”. Uczestniczyli w nim m.in.: naczelny rabin Polski Michael Schudrich, Ambasador Izraela David Peleg, dyrektor wykonawczy Foundation „Remembrance and Reconcilation” John Hartman oraz liczni goście z Polski, Izraela, USA i Ukrainy.[/tab]
[end_tabset]
[nggallery id=51]