[tab name=”1″]Siostry Karmelitanki Bose przybyły do Przemyśla w dniu 1 marca 1884 roku. Początkowo – przez szesnaście lat – mieszkały w zwykłej chacie z umieszczoną na dachu sygnaturką z dzwonkiem. Przez ten czas aż do 1900 r., czyli do momentu konsekracji kościoła zbierały fundusze na budowę świątyni i klasztoru. W marcu 1899 roku rozpoczęto budowę nowego klasztoru i  kościoła w stylu neogotyckim , których projekt wykonał architekt miejski inżynier Michał Zajączkowski. Budową kierował od początku aż do jej ukończenia wierny przyjaciel Karmelu ks. kan. Józef Wiejowski, kanclerz Kurii Przemyskiej. Dzięki swym zdolnościom i zapobiegliwości  w ciągu jednego roku wybudował kościół i klasztor od fundamentów aż po położenie dachu. Prace rozpoczęto od równania terenu gdyż wysokość samego wału ziemnego znajdującego się tutaj  wynosiła 5 metrów.
[/tab]
[tab name=”2″]Do  września pokryto dachówką cały budynek klasztorny i dalej prowadzono prace przy wznoszeniu kościoła jak i budowie muru klauzurowego mającego w niektórych miejscach 9 metrów wysokości. Pod koniec 1899 roku zakończono budowę wieży kościelnej, zwieńczonej 3 metrowym metalowym krzyżem. W wieży umieszczono dwa dzwony: Eliasza i Teresę. Uroczystego poświęcenia obiektów klasztornych dokonał 11 listopada 1900 roku ordynariusz przemyski biskup Sebastian Pelczar. Klasztor został  oddany w opiekę św. Józefowi, natomiast kościół Matce Bożej Szkaplerznej. Wyposażanie klasztoru w najniezbędniejsze rzeczy trwało ponad rok, dopiero w dwa lata po poświęceniu kościoła poalowano jego wnętrza.
W 1909 roku zamówiono  wielki ołtarz do kościoła a także wykonano ołtarze boczne. W ołtarzu po prawej stronie kościoła  znajdują się cztery wnęki wypełnione, malowidłami:  Boże Narodzenie, Trzej Królowie, Ofiarowanie i Znalezienie Pana Jezusa.[/tab]
[tab name=”3″] W środkowej znajduje się figurka Dzieciątka Jezus.  W drugim ołtarzu bocznym umieszczono malowidła: Ucieczka do Egiptu, Śmierć św. Józefa i  Zesłanie Ducha Świętego. Nastawę wieńczy statua św. Józefa pod ażurowym baldachimem. Pod chórem umieszczono ołtarz św. Teresy ufundowany w 1927 roku.
Uroczysta konsekracja kościoła odbyła się 24 października 1926 roku. Siostry Karmelitanki Bose są zakonem klauzurowym, tzn. opuszczają mury klasztoru jedynie w nagłych potrzebach (np. idąc do szpitala), nie są więc widywane na ulicach naszego miasta. Także wejście w obręb imponującego muru klasztornego jest surowo zakazane.[/tab]

[end_tabset]
[flagallery gid=14]

[flagallery gid=47]