[tab name=”1″]2 maja 1915 r. rozpoczęła się wielka ofensywa gorlicka połączonych wojsk austro-węgierskich i niemieckich. Po 14 dniach marszu na wschód wojska te okrążyły Przemyśl broniony tym razem przez Rosjan. Co prawda zniszczone forty znacznie obniżyły wartość obronną Przemyśla jako twierdzy, jednak Rosjanie po wkroczeniu do miasta od razu rozpoczęli budowę umocnień wokół Przemyśla w postaci rowów strzeleckich wzmocnionych betonowymi pancerzami, a także wykorzystali w celach obronnych mniej zniszczone forty.[/tab]
[tab name=”2″]18 maja Przemyśl był już otoczony przez wojska austro-węgierskie i niemieckie z trzech stron: od zachodu, południa i północy. Decydujący atak na Twierdzę Przemyśl rozpoczął się 31 maja po uprzednim ostrzale prowadzonym z trzech stron. Główny atak skupił się na fortach północno-zachodniego odcinka obrony: Xa (Pruchnicka Droga), XIa (Cegielnia) oraz XI (Duńkowiczki). Armie niemieckie , ściągnięte spod Verdun, były już wyposażone w najnowsze, superciężkie moździerze kal. 420 mm, których pociski bez trudu przebijały betonowe sklepienia fortów nawet 2,5 m grubości.[/tab]
[tab name=”3″]Po takim morderczym ostrzale, do szturmu przystąpiła piechota: pułki bawarskie, pułk pruski i oddział strzelców austriackich. Nazajutrz miało miejsce kontrnatarcie rosyjskie, jednak zostało szybko odparte, a ciężka artyleria przystąpiła do ostrzału fortów X (Orzechowce) i XII (Werner). 2 czerwca około południa po uprzednim rozbiciu umocnień przez artylerię, 22 bawarski pułk piechoty zdobył szturmem fort X (Orzechowce) i fort XI (Duńkowiczki), zaś wieczorem tego samego dnia batalion strzelców zdobył fort XII (Werner). Forty Xb (Zagrodnia) i IXa (Krzyż) poddały się.
Pierwsi do miasta 3 czerwca 1915 r. o godz. 3.30 od strony Zasania weszli Bawarczycy, następnie od zachodu weszła do Przemyśla austro-węgierska 4 dywizja kawalerii. Wojska rosyjskie wycofując się, wysadziły mosty na Sanie i opuściły miasto.[/tab]
[tab name=”4″]Mieszkańcy miasta przyjęli wojska sprzymierzone niemal jak wyzwolicieli. Po wkroczeniu wojsk austriackich prawie cała ludność miasta wyległa na ulice witać oswobodzicieli, obrzucała ich kwiatami, a wiele domów ozdobiono flagami. Tak zakończyło się trzecie, trwające 20 dni oblężenie Przemyśla. Podczas kilkudniowego oblężenia i walk o miasto zginęło 6500 żołnierzy austriackich i niemieckich, a 10 tyś. żołnierzy rosyjskich wzięto do niewoli. Nastąpiła zmiana komendanta twierdzy, funkcje tę objął gen. Stowasser.[/tab]
[tab name=”5″]Do zdobytego Przemyśla 6 czerwca 1915 r. przybył następca tronu monarchii austro-węgierskiej, Marszałek polny arcyksiążę Fryderyk. Tego samego dnia na przemyskim Rynku przed obecnym Urzędem Miejskim, arcyksiążę Fryderyk przyjął meldunek komendanta sztabu dywizji bawarskiej generał-porucznika Kneussla, i austro-węgierskiego komendanta twierdzy Stowasera. Po defiladzie pułków bawarskich arcyks. Fryderyk udał się na obiad do pałacu biskupiego, następnie na Kopiec Tatarski, skąd rozciągał się widok na pola pod Medyką , gdzie wciąż jeszcze trwały zacięte walki, po czym w towarzystwie gen. Kneussla zwiedził zniszczone forty północnego odcinka obrony. Rola Twierdzy Przemyśl zakończyła się wraz z odbiciem jej z rąk wojsk rosyjskich a samo miasto nie odegrało już żadnej znaczącej roli w wydarzeniach wojennych.[/tab]
[end_tabset]
[flagallery gid=3]