[tab name=”1″]Powstałe we wrześniu 2001 roku Muzeum Dzwonów i Fajek mieści się w obrębie Starego Miasta, w późnobarokowej Wieży Zegarowej. Wieża ta była wzniesiona w latach 1775-1777 jako dzwonnica unickiej katedry i po kasatach józefińskich przeszła na własność miasta. W roku 1983 stała się własnością Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej, a ostatni remont (2001-2002) sprawił, że osiem jej kondygnacji przystosowano do funkcji wystawienniczych i urządzono ekspozycję zabytków ludwisarstwa i fajkarstwa – wyrobów, z których miasto słynęło i słynie w kraju i za granicą. Ekspozycja fajek została umiejętnie wkomponowana w architekturę Wieży i zajmuje dwie jej kondygnacje.[/tab]
[tab name=”2″]Powstałe we wrześniu 2001 roku Muzeum Dzwonów i Fajek mieści się w obrębie Starego Miasta, w późnobarokowej Wieży Zegarowej. Wieża ta była wzniesiona w latach 1775-1777 jako dzwonnica unickiej katedry i po kasatach józefińskich przeszła na własność miasta. W roku 1983 stała się własnością Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej, a ostatni remont (2001-2002) sprawił, że osiem jej kondygnacji przystosowano do funkcji wystawienniczych i urządzono ekspozycję zabytków ludwisarstwa i fajkarstwa – wyrobów, z których miasto słynęło i słynie w kraju i za granicą. Ekspozycja fajek została umiejętnie wkomponowana w architekturę Wieży i zajmuje dwie jej kondygnacje.[/tab]

[tab name=”3″]Na pierwszym piętrze prezentowane są stare fajki ze zbiorów muzealnych, w skład których wchodzą egzemplarze historyczne, znaleziska z przemyskich fortów oraz „walatówki”. Interesującego materiału badawczego dostarczają niepozorne gliniane lulki, z których najstarsza pochodzi z końca XVII, zaś najmłodsze, tzw. fajki kawiarniane, z początku XX wieku. Kilka fajek jednorodnych jest wytworem słynnej Schlesis Fabrice w Zborowskiem. Najbardziej zaciekawiają jednak artystyczne fajki i cygarniczki wyrzeźbione w sepiolicie, w tym: milenijna fajka węgierska według projektu J. Koppa, fajki „z fałszywą datą” i biedermeierowskie. Z drewnianych szczególnie cenna jest unikalna fajka w kształcie głowy tajemniczego zwierzęcia, pełna humoru myśliwska fajka z Kelč na Morawach oraz zdobiona sceną rustykalną, należąca do lwowskiego cukiernika Sotschka.[/tab]

[tab name=”4″]Mimo iż w Twierdzy Przemyśl nie było wytwórni, ani malarni fajek porcelanowych, żołnierze wszystkich nacji przywozili tutaj ze sobą „towarzyszki żołnierskiego żywota”; różnorodna dekoracja mówi nam o upodobaniach estetycznych, a także statusie społecznym ich właścicieli, zaś tzw. „fajka rezerwisty” przybliża stary obyczaj związany z przejściem do rezerwy. Jedna gablota została przeznaczona na prezentację słynnych „walatówek”, fajek wykonanych przez legendarnego już obecnie przemyskiego fajkarza, Ludwika Walata. Kondygnacja górna (siódme piętro) służy obecnie prezentacji produkcyjnej i artystycznej współczesnej fajki przemyskiej. Ponieważ w ciągu ostatnich kilku lat zbiory fajek w Muzeum uległy znacznemu powiększeniu, planuje się w najbliższym czasie przebudowę obu ekspozycji. Kondygnacja dolna wzbogaci się m.in. o zbiór fajek wodnych (nargille), fajek typu Ruhle oraz elementy wyposażenia fajczarni, zaś górna pokaże historię fajki przemyskiej od czasów Wincentego Swobody po dzień dzisiejszy.[/tab]

[tab name=”5″]Ekspozycja ludwisarstwa znajduje się na czterech kolejnych kondygnacjach Wieży, począwszy od drugiego piętra. Na pierwszej przedstawiono niezmieniony od średniowiecza proces powstawania dzwonu, a na trzech kolejnych – dzwony i inne wyroby ludwisarskie. Większe dzwony zawieszone są w szybie wieży na specjalnym, stalowym rusztowaniu. Wśród nich zwracają uwagę wyroby z warsztatów gdańskich i toruńskich z XVII i XVIII wieku: Gerharda II Beningka (1625), Beniamina I Wittwercka (1721), Immanuela Wittwercka (1751) oraz Nicolasa Petersilge (1759). Z Przemyślem związane są dwa dzwony z elementami herbu miasta: dzwon pochodzący z ratusza(?) fundowany przez burmistrzów Czehowicza i Grzybowskiego z roku 1740 i odlany w obecności burmistrza Walerego Waygarta przez ludwisarza Jana Jaroszewskiego, dzwon z roku 1878.[/tab]

[tab name=”6″]Interesujący jest też pięknie zdobiony dzwon z Daromina koło Sandomierza, wykonany w roku 1935 przez Ludwika Felczyńskiego w Przemyślu, prawdopodobnie na zamówienie ówczesnego papieża, Piusa XI. Ekspozycję uzupełniają dokumenty i archiwalia dotyczące rodziny Felczyńskich, która, od 1808 w Kałuszu, a od 1915 roku w Przemyślu, jest związana z ludwisarskim rzemiosłem. Obecnie dzwony Felczyńskich powstają w dwóch odlewniach przemyskich i w Taciszowie koło Gliwic. Na kolejnym piętrze prezentowane są dzwony okrętowe wypożyczone z Centralnego Muzeum Morskiego w Gdańsku i Muzeum Marynarki Wojennej w Gdyni.[/tab]

[tab name=”7″]Przedostatnia kondygnacja Wieży została przeznaczona na roczne wystawy najcenniejszych kolekcji fajek oraz dzwonków. Tradycyjnie otwarcia odbywają się w pierwszą sobotę lub niedzielę lipca i są jednym z punktów wielkiego święta przemyskiego rzemiosła, a zwłaszcza fajkarzy oraz fajczarzy z całej Europy. Ekspozycjom stałym i czasowym towarzyszą wydawnictwa o charakterze naukowym i popularno-naukowym.[/tab]

[end_tabset]

[flagallery gid=21]